Güney Kutbundaki Ozon Deliği, Antarktikanın Büyüklüğünü Geçti!

Copernicus Atmosfer İzleme Servisi, 2021 yılında Güney Kutbu üzerinde Antarktika kıtasından daha büyük bir boyuta ulaşan ozon deliğinin gelişimini gözlemlemek için Antarktika bölgesini yakından izliyor. Ozon deliği, yıla oldukça standart bir başlangıç yaptıktan sonra, 2021 Eylül ayının ilk haftası itibariyle önemli ölçüde büyüdü ve şimdi, 1979`dan bu yana takip edilen ozon sezonunda olması beklenen büyüklüğün %75 daha büyük bir boyuta ulaştı!

Güney Yarımküre`de Ağustos`tan Ekim`e kadar Antarktika`da ozon deliği her yıl oluşur ve Eylül ortasından Ekim ortasına kadar maksimuma ulaşır. Güney Yarımküre ilkbaharının sonlarında stratosferdeki yüksek sıcaklıklar yükselmeye başladığında, ozon incelmesi yavaşlar, kutup girdabı zayıflar ve sonunda bozulur ve Aralık ayına kadar ozon seviyeleri genellikle normale seviyelere ulaşır.

Halokarbon yasağından bu yana, ozon tabakası iyileşme belirtileri gösterdi, ancak bu yavaş bir değişim ve ozon tabakasını incelten maddelerin tamamen ortadan kalktığını görmek, 2060`lara veya 2070`lere kadar sürecek. Montreal Protokolü`nün uygulanmaya devam etmesini sağlamak için izleme çabalarını sürdürmek önemlidir.

İşte bu nedenle (CAMS) bilim insanları, bu yılki Antarktika ozon deliğinin gelişimini yakından izliyorlar. Uluslararası Ozon Tabakasının Korunması Günü`nde CAMS, her yıl Austral ilkbaharda ortaya çıkan stratosferik delik ve Dünya`yı güneş ışınlarının zararlı özelliklerinden koruyan ozon tabakası hakkında ilk durum güncellemesini veriyor. Copernicus Atmosfer İzleme Servisi Direktörü Vincent-Henri Peuch şunları söyledi:

“Bu yıl ozon deliği, sezonun başında beklendiği gibi gelişti. Geçen seneye oldukça benziyordu ve Eylül ayında da istisnai değildi, ancak sezonun ilerleyen saatlerinde veri kayıtlarımızdaki en uzun ömürlü ozon deliklerinden birine dönüştü. Şimdi tahminlerimiz, bu yılki deliğin normalden çok daha büyük bir deliğe dönüştüğünü gösteriyor. Girdap oldukça kararlı ve stratosferik sıcaklıklar geçen yıldan bile daha düşük. Oldukça büyük ve potansiyel olarak derin bir ozon deliğine bakıyoruz.”

Kaynak: CAMS, Evrim Ağacı